Arash Nikesh - Avar

لعنت به این دودو ، لعنت به این آتیش لعنت به سقفی که ، میریزه رو قالی . لعنت به این آوار ، لعنت به این دنیا لعنت به وقتی که ، تو زیر آواری . دیگه نمی تابه ، خورشید به این عالم فردا چه شرمنده ست وقتی که تو خوابی . هی زجه میزنم ، از درد این دوری موندی زیر آوار ، مثل یه زندونی . راه نجات ما ، راه نجات توست راهی نمونده پس وقتی که نیست ناجی . آژیر سرخ شهر ، زوزه کشیده باز دنبال فریادت ، وقتی که میمیری . یک قاب عکس زشت ، از صورت من با این شعله های زرد ، لعنت به این سلفی . باور نمی کردم ، این ماه تلخ دی با مرگ قهرمان ، بشه تراژدی . دیگه نمی تابه ، خورشید به این عالم فردا چه شرمنده ست وقتی که تو خوابی . هی زجه میزنم ، از درد این دوری موندی زیر آوار ، مثل یه زندونی . راه نجات ما ، راه نجات توست راهی نمونده پس وقتی که نیست ناجی . آژیر سرخ شهر ، زوزه کشیده باز دنبال فریادت ، وقتی که میمیری