Milad Mehrava - Divaneh Pasand

رو کرد به ما بخت و فتادیم به بندش مارا چه گنه بود خطا کرد کمندش با آن همه دلداده دلش بسته ی ما شد ای من به فدای دل دیوانه پسندش نرگس ز چه بر سینه زد آن یار فسونکار ترسم رسد از دیده ی بدخواه گزندش شد آب دل از حسرت و از دیده برون شد آمیخت به هم تا صف مژگان بلندش در پرتو لبخند رخش وه چه فریباست چون لاله که مهتاب بپیچد به پرندش گر باد بیارامد و گر موج نخیزد دل نیز شکیبد مخراشید به پندش با آن همه دلداده دلش بسته ی ما شد ای من به فدای دل دیوانه پسندش