Ramin Baharestani - Avazeye To

تو بردی ز من هر شب و روز صبر و قرارم عشق رحمی بکن من دگر تاب ندارم تیشه میزنی به ریشه ی تاب و توانم طاقتی نمانده ز تو تا کی بنالم گر خار و ذلیلم گر بی دل و بی دست باز درد و دلم به تو بگویم آواره و گریان چشمان پریشان جانم بگیری چیزی نگویم هر جا پا میذارم میگن همه از عشق از گل بهار و شبنم و شعر یا جای دگر باز میگن همه از عشق از جدایی و قلب های بی مهر آوازه ی تو نقل همه جا و همه کس مینالن و میگرین و بغض میکنن و بس تو چه کرده ای با دل عاشقان دنیا که به هر طرف که می روند داره یه بن بست گریه زاریام و بی قراریام و شب تنهاییم چرا نداری باور رحمی کن به این دل منو رها کن از این روزهای بلند و شب های دلهره آور گر خار و ذلیلم گر بی دل و بی دست باز درد و دلم به تو بگویم آواره و گریان چشمان پریشان جانم بگیری چیزی نگویم هر جا پا میذارم میگن همه از عشق از گل بهار و شبنم و شعر یا جای دگر باز میگن همه از عشق از جدایی و قلب های بی مهر