Mehran Atash - Too Ayneh

تو آیینه یکی هست که بعد تو با سکوتای من زندگی می کنه پر از التماسه نگاهش هنوز هنوزم داره بچگی می کنه توی آیینه یکی هست که حالش بده بریده بریده نفس می کشه یه دریاچه رو گونه هاشه ولی داره روی عکسه تو دست می کشه من این شهر رو باید فراموش کنم مثل پرسه هایی که با من زدی بعیده کسی با کسی خوب شه به اندازه ای که تو با من بدی من این شهر رو باید فراموش کنم مثل پرسه هایی که با من زدی بعیده کسی با کسی خوب شه به اندازه ای که تو با من بدی یه جوری شکسته اس که با دیدنش حتی صورت آیینه چین می خوره تو رفتی و این خونه ویروونه شد تو این خونه کوهم زمین می خوره ازت نا امیده ولی جای تو یه عمره که قید خودشو زده تو آیینه نگاه کن شاید رو به روت یکی هست که حالش مثل من بده من این شهر رو باید فراموش کنم مثل پرسه هایی که با من زدی بعیده کسی با کسی خوب شه به اندازه ای که تو با من بدی من این شهر رو باید فراموش کنم مثل پرسه هایی که با من زدی بعیده کسی با کسی خوب شه به اندازه ای که تو با من بدی