Pooya Jafari - Akse Nimeh

قلم كاغذ يه عكسه نصفه نيمه يه عمره حال و روز من همينه بسازم شعري كه باشي تمامش عجيبه آخ عجيبه آي عجيبه صدام پيچيد هواتو تازه تر كرد يا كه غمگين شدي ساكت پر از درد هنوزم اون شب و كوچه بن بست به يادم مونده و ميمونه و هست كه رفتي و منم چيزي نپرسيدم چه داغي بودم و اصلا نفهميدم همه ديدن كه بعد از رفتن تو نتونستم و ساعتها نخوابيدم شب و روزم شده تكرار يك بازي من از بيهوده بودنهاست كه بيزارم ميخوام راهي بشم جايي كه بعد از تو نباشم زنده و اين باشه پايانم تو هم حرفي بزن هم سهم ديرينه اگه حسي هنوزم باز به من داري من آغوشم به روت بازه ولي انگار تو بي ميلي به من سردي و بيزاري قلم كاغذ يه...